Rabbin selamına selamla karşılık ver üstâdım.

Bazen hayat tüm ağırlığıyla gelir. Sen zayıfsındır; ruhen, kalben, bedenen. Fakat dar-ı dünya buna bakmaz ki. Ayn-ı irade, inanç sağlam ya, imtihan da sağlam olacak elbette. Üzülürsün, gözyaşların ab-ı ateş olur. “Neden ben yaşıyorum bunları, neden ben hissediyorum alem-i mihneti, neden ben çekiyorum Allahım tüm bu ye’sleri” dersin. Dünya dar gelir üstâdım. Yaşamak narına katlanmak zor gelir.

Fakat unutma üstâdım; herkes öldü, mezar taşlarına “hüve’l-baki” kazındı. “Baki kalan yalnız o’dur.” İmtihan dünyası diyorlar ya üstâdım; zor olacak ki imtihan olsun. imtihan rabbim bir selamı gibidir üstâdım. “Kulum, ben hep seninleyim. Hisset. Ayine-i kalbindeyim. Ben seni unutmadım, sen de beni unutma” demesidir. Buhrandır geçer, silersin göz yaşlarını, çekersin sinene. Açmayan çiçek kaldı mı, geçmeyen kış, bitmeyen dert? Kaçmak istersin, kendinden bile. Hoş, kaçamazsın fakat kaçmaya didinirsin. İnşirah üstâdım. Bi’insaf-ı dünya tüm yüküyle gelirken rabbim gönüllere inşirah verir elbet.

İmtihan rabbin bir selamı gibidir; rabbin selamına selamla karşılık ver üstâdım.

Morfinus

Misafir Yazar

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir Cevap Yazın