İp koptu fakat telden tutuyor bazı şeyler, aileler mesela, dernekler ve vakıflar, bildiriler ve akitler, dostlar sonra, her biri kendi derdine düşmüş dostlar, seni duymayan ve senin duymadığın, duymazdan ve görmezden geldiğin, inim inim inlerken nazlandığını düşünen dostlar, bir dönem için nazlanabildiğin fakat sonra seni hiç var olmamışçasına yok olarak cezalandıran dostlar, sonra kendin, kendini tanıyışın, kendim diye bildiğin şeylerin, sahip oldukların, olmak istediklerin, olmaya ramak kaldıkların, marifetlerin çok az ama suçların ve kabul edilmiş özürlerin, kabul edilmemiş fakat uzatmaktan çekinmediğin zeytin dalları, merhemler, açtığın kucaklar, sana açılan kucaklar, sığındığın limanlar ve iman, özellikle imanın telden tutuyor…
Orada bir tel var diye bir umudun hala var, geleneğin dışına çıkmadığının ve hala kabul gördüğünün bir ispatı o tele dönmüş bağ. O ince bağın hatrına bir milletten sayılırsın, bir dinden. Bir gruba köşesinden ulanmış olursun, bir ailenin üyesisindir hala, hayırsız olsan da. Senden bir şey beklenmez ama umut da kesilmez, sen de umudunu kesmezsin önüne bir bardak çay koydular diye, yarım ağız bir nasılsın dediler diye, sormazlar, derler, nasılsın, nasıl olduğun çok belli ama teferruata gerek yok. Telden tutuyor nasıl olsa ilişki. Teller kaldıramazlar daha ilerisini. Senin de bir bağ kurmak gibi niyetin yok, niyetin nedir diye de sorulmuyor, telgrafın tellerinden daha incedir bağın, niyetini açık edemezsin, ne gidebilecek ne kalabilecek bir mesafede iken bir görünüp kaybolmak seni var olduğuna, yaşamaya devam ettiğine ikna eder bir yere kadar. O bir yer neresidir, bağı ilk kurduğun yer midir, telleşmeden önceki mesut günler midir, hatır sormanın bu kadar ağır bir yük olarak hissedilmediği yer midir? Kıyasa geçince o günle bugün arasında kalan son kuvvet de eriyecek zannedersin, bu sebepten kıyaslamazsın. Yaşadığına ikna olduğun yerde kalmaya devam.
Bu ipi koparmayacağım dersin; bu ip ben ölene dek tutunacağım iptir.
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!