Solan Güneşin Altında

ufkun ötesine sürgün edilmiş
bir yalnızlık göçmeniyim ben
en doğuda seni sevdim
en batı benim oldu böylece
bir şehrin sokaklarında yürüdüm
ayak izlerimi bırakarak toprağa
solan güneşin altında benden sonra
eğilebilecek güllerin en tehlikelisi
gölgesi başında dik duran
köklerime sarılmış karanlık
bir iç çekiş kadar yakın bana
beni tane tane eller bölmez
çiçeğim beni vermedikçe
bir fırtına bir yaprak dökümü
her düşen yaprakta bir umut saklı
gözlerimde gökyüzünün parçaları
bir yansıma bir yanılsama
zamanın ötesinde bir tutku
sadece bir hayal belki de
tüm sokaklar birbirine karışmış
her adımda kaybolmuş anılar
fısıltılar içinde yankılanan boşluk
ve o boşluğun içinde kaybolan sesler
rüzgarın fısıldadığı sırlar
denizin dalgalarında boğulmuş
düşlerin karanlık kuytularında
göz kapaklarımda yankılanan kelimeler
anlam arayan bir ruhun izleri
kırılmış aynaların her yaprağında
bir hikaye saklı
zamanın ötesine savrulmuş
bir yalnızlık göçmeniyim ben
en doğuda seni sevdim
en batı benim oldu böylece