Gidemeyişler

Sıcak bir yaz günü, aylardan Ağustos.
Dışarda, komşu torununa kulakları tırmalayan gür sesiyle bağırıyor.
Aylin
Aylin
Aylin…
Buraya gel! Fazla uzağa gitme…
Her defasında irkiliyor insan.
Buradayım gitmedim, gidemedim.
Belki gidecek yerim olmadığından,
belki de gitmenin faydası olmayacağı düşüncesinden
bilemiyorum.
Ait olmadığım hissi hiç peşimi bırakmıyor.
İlişiğim yok yaşamakla.
Hemen gidecekmişim gibi.
Bağlanmadan dünyaya, kıyın kıyın kaçan yengeç gibi kaçmayı tercih ediyorum.
Elimden başka türlüsü gelmiyor demez insan,
Tercih ediyorum deyince kendi seçimi oluyor hani
Kaybetmek korkusu, sahip olamama endişesi ve hep bir gidesim var hali.
Sahi, gitsem kim fark eder? Kalsam kimin umurunda…
Aylin
Aylin
Aylin…
Buraya gel! Fazla uzaklaşma.
Buradayım gitmedim, gidemedim işte…