Bir fellah gibi incir çekirdeği dik içime,
herkes kere senden beslenir sokaklar;
baykuşu o eski eve konduran da sendin,
o en sevdiğin üç tekerlekli bisiklete cila vuran da.
Ne istedin putundan,
dünkü Lut’un yarın kaç dirhem etmedi gözüne?
Baltayı boynuna as,
putun köküne gözyaşı dökme;
bilirsin,
yok etmek şanındandır İbrahim soyunun.
Bir mezara ikinci ölüyü gömme fikri,
hangi fukaranın harcıysa,
onun yolunda,
yok veyahut var sayma musalladan gayrı
ölüyü çeviren soğuk mermerlerin üzerine bağlanan çaputu.
Adını bilen son kişi öldüğünde,
hiç var olmamışsındır ey ahali.
Belki de çağın ebabilleridir,
pandemik nefesler;
öpeceksen
çürütmeden,
yarına sarkıtmadan
öp beni;
son öksürükten kan gelince,
yandı yarının bileti.
Onur Ömür Çağlar
Misafir Yazar
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!