amin.
aminler diyorduk hep
aminler düştüydü bize
yıldırımlar da
yıldır yıldır
yıldır, ne olacak
ne olacak başka hayatın zembereği
ne olacak başka
hayatı başka bir aralığa götüren manivela ki
bireyin kurtuluşu filan mı
ilençliyorum
ben de ilençliyorum
aminler diyorum
kargışlar içre ilençler
aminleri yinelerim sonra
yinelerim acaba kaç amin bir dilek eder
düşünerek
kargışlarım aminlerim ilençlerim mütemadi
kaim
kaim kılan bu beni ancak
ne camus ne kamu ne de yönetimi onun
amin.
hiçe aldığını beşe satmak
akıllılık buydu
bir de reelpolitik
konjonktür
ben aminliyordum
tanrım, pekos bil’im
uçur beni.
