arınınca güneşten, günebakan çiçeği
yaklaşırmış yârine usulca ve koşarak
karanlık gecelerde yüreğime düştüğü
onun ak çehresidir bunun içinmiş demek
çetrefil yollarında yalın kaldım yalınız
sere serpe bir ışık aydınlattı yolumu
yeşermiş yüzün vardı uzaktı sana hüzün
hüznü görmediğimde içime düştü korku
geçer akçe değiliz bizde olur bu korku
pes farımaz gönlümüz uçtuğunda her turna
şakayıklar açtıkça – yakıldıkça türkümüz
her dem seni şakıyacağım sakın unutma
Muharrem Turgut
