Bana bir mısradan iki silik satır kaldı
Ellerimin tanıdığı depremler
Alacası boş bir akşamın
Ve bir acısı hiç onulmaz bir sızının
Zihnimi sürükledim yersiz bir kaldırımda
Aklıma, aklıma mukayyet
Kalbime seni koyarak
Sana yalnız sana muktedir
Dergâh-ı ilahinde soluklanacak
Nefes, nefes, nefes
Sen
Kendine kapı duvar olanların da
Rabbi
Beni ört Ya Rabbel Alemin
Ağlayan yerlerim açıkta kalmasın
Şevval Demirkol
Misafir Yazar
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!