Yalnızsın belkide kimsesiz
Yorulmuşsun buna rağmen koşarcasına yaşamaktasın
Sevilmediğinin de farkındasın
Bazen sorguluyorsun ama amenna .
Kalemi eline alıp satırlarca yazmak ,
Yazdıkça hafiflemek gayesi kalbinde
Küt küt dökülüyor kelimeler
Bir şeyler yazıyor sonra karalıyorsun .
Ha işte hiç bir şey o kadar gerçek o kadar sana ait olmamıştı biliyorsun
Zaman akıyor su gibi ..
Sonra satırları karıştırıyor biri ,
Oysa namahrem, bilmeliydi
Zırhlı kaskatı dünyan
Artık bir yabancıya âyan
Önceleri hınzır bir gülüş yayıyor
Tazecik duruşun nasıl da kandırıyor.
Bir iki sayfa ilerde çığlık çığlığa kelimeler
” çay gibi demleniyor nefret bedenlerde , sustukça konuşuyor sakladıkça beliriyor. ”
Düşünceli bir bakış bir uzaklara dalış
Aklında bir soru
Sahi bu kıza n’ olmuş
Devam ediyor , hırslı
Okudukça okumak istiyor canı.
Bir gün doğumu, zifiri gecenin parlak ayı misali aydınlanıyor
Artık o da tanıyor seni
