Yusuf’a Hemdem

neler olup bittiğini hiçbir vakit hiçbir ayetten anlamayacak olanlardı
bilemediler
selam saldım dedi mahzuni
bilemediler
bilemediler niçin asi memetler
bir temmuz akşamı mesela
abdi ağa’ya niye
çekti tüfengini
tüfenk
memed ç harfine yaslanmış uyuyordu
çakırdikenlikte
bir yıldız boyuna sönüp duruyordu
sanılmasın
memede el ediyordu aslında
gel ediyordu memede
vurma gel filantrofi bilmez memedim
haysiyeti dağ titretir memedim
gel
memed vuruyor gidiyor
yıldızı ikna ediyordu memed
vur diyordu yıldız vur
vur ilahi nevakâr edasıyla
yıldız ki wallerstein bilmez maduniyet bilmez
şahinim demez memede osman emmisi gibi
vur der parlar vur der ruha işler kavislerle
vur emri deyişince karakoçun vur

vurur memed titrer kehkeşan
vurur memed nûş eder mey asuman

dedi ki memed aya bakıp aydan korkmadan
-ezelden nur korkusudur zalimin-

tır şoförü bünyamin de insandı
bilmediler.

kalaysız kava benzer dedi memed
celadetsiz yiğit.