Hilkat garibesi olan insanlarla firkat bakiyemi bitirdim.
Vuslatın merhalesine ulaşmak efsanelerdeymiş.
Neyin fakiriysek ona avcunu açmış bir yanımız.
Diğer yanımızın lügatinde
istemek eylemi yokmuş.
Bir yaranın insanın tüm hücrelerine nasıl nüfuz edişini artık ezberledim
Kim silebilir ki nasırlarını ellerimin
Kim örtebilir çukurlarını gözlerimin
Yaşanmışlık en çok da seni sevdim
Duruşum biraz başı eğik mağrurca
Sorsalar belki biraz daha dinelirdim sonra belki dikleştirirdim;
Sormadılar.
Yürüyüşlerin artık tadı yok
Sevseydi yarasına basardı seni
Tuzu yaş olanlar tabii yaradan daha çok yaralı
Kokusu çıkınca kapattık pencereleri
Dışarıda rüzgara üşüşmüş bulutlar
Onlara benzettiğimiz şekillerden hiç muzdarip değiller.
Belirsizliğin ismini elbet koyacaklardı
Net olmak bu yüzyıldan çalındı
Şimdilerde ise eskicilerde.

Nur Dinler

Misafir Yazar

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir Cevap Yazın