Biliyorum Hayatta Kalacağım

-Sadiye Orhan’a-

hepimiz
olmayı bekleyen bir kazayız
ve ben az önce
bir tane oldum
sırasını bekleyen bir ölümün
ayağını ezdim aceleyle ve sonra
buz kestim
ölüm bana kızmadı ama
yüzünü bile buruşturmadı
ve hatta gülümsedi
ne yapsam dedim çikolata mı alsam
çiçek mi yollasam ölüme
içim hiç rahat değil ölüm desem
başkaları cani gibi bakıyor bana
başkalarının bakışı için yaşıyoruz
ey gülümseyen ölüm desem
ve gülümsesem ölüme

gerçi size bile anlatmadığım
şeyler var ey görünmeyen melekler
mesela bir gün ben
dut toplayıp getirmiştim ölüme
ve şimdi ey melekler
anlatıyormuş onu diğer ölümlere
bakın ey ölümler diyormuş
hepimiz olmayı bekleyen birer
hatırlanma ve unutulmayız
duydunuz mu ey melekler
zil çaldı ve ben de bir hatırlanmayım
mutlu oldum, kapıya gülümsedim
sonra yüzümü buruşturdum çünkü
benim kimsem yok ki sizden başka
ey melekler başınız omuzlarımda
nolur beni defterinize yazsanıza