Ruhumun kemikleşmekten korktuğu zamandayım
Mırıldanmaktan utanan bir çıkıştır aradığım
Bağrımda zonklayan ağrı sayılmazsa sesten
Ve gözyaşları çığlıklarla olursa hasım.

Suskunluğumun sükuttan korktuğu zamandayım
Sırtımı yasladığım çınar ağaçları
Tek güvendiğim dert ortağım, mürekkep kaynağım
Eşeleyip seslerimi örttüğüm kağıdım, kalemim, toprağım.

Zamanın akmaktan korktuğu zamandayım
Kays’ın çölünde yitirdiğim akıldır aradığım
Hacer’in sây’ı; içimdeki okyanusta susuzluk imtihanım
Zemheri bir bakış fırtınada buğulu umursamaz serabım.

İlknur Akça

Misafir Yazar

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir Cevap Yazın