Postmature Sabah

Bazı geceler dünyanın kendi ekseni etrafındaki dönüş hızı yavaşlıyor
Bazı geceler, yüzyıl boyu güne kavuşmuyor.
Güneş varken, yerleşen ama uyuşuk duran
İçinin kıvrımlarını dolduran tüm o şeylerin yanına,
Gece yalnızca bir damla avu katıyor
Avu insanın içinde bir boşluk arar gibi kıvıldanıyor
Zehir serden taşıyor gidiyor kendi suyuna karışıyor
İnsan, bazı geceler, bir düşman gibi, dikilip karşısına;
Kendini mağlup ediyor.
Sonra aç ve korkak bir hayvan gibi bir yüreğini bir zihnini yokluyor
Bulamıyor,
Bulamaz
İnsan bunları gövdesinin dışında taşıyor.
Bazı geceler gündüzün birikenlerden ikmale kalıyor.
Bazı geceler babamı bile uyku tutmadığı oluyor.