Varta

Murad Özel için;

Uzun koşulardan geldim
Yol yorgunu, ikindi bezgini
Devredemediğim bayraklar taşıyorum
Atılmamış oklar sadağımda
Terli bir ata sahibim ve tahta bir kılıca
Kendimden gayrı kimseyle dövüşemedim

Uzun yollardan geçtim
Her gözenin başında bir avuç su
Bir serçe ile arkadaş oldum
Kuzuyla ağlayanlar kurt ile yoldaş
Sanılmasın korktum da kaçtım
Uşak’ta bir güz vakti ben de sustum

Uzun dünlerden geldim
Tüm yorgunlar için inadım
Rahat gölgelerde aramadım yer
Dikenli gölgelerde buldum kendimi
Avuç avuç serinlik boşaldı eğnime
Bunca diken için artık yer yok
Kendimden gayrısının gölgesi de