Genişledikçe açılan
Açıldıkça bağrına basan
Bağrındakileri damıtan tanrının kucağında
Yazgımın müsveddelerini kazıdım hayatıma
Şehrin köşe başlarına uzattığım kafam
Kaldırımda biriken bütün nefreti
Erkeklerin sakallarından akan bütün şehveti
Kadınların topuklarında yürüyen bütün arzuyu
gözlerime şahit kılar.
Demirden savrulan kabullenişlerin eşiği
Saçları okşayan yabancı bir ele
yer açamazdı.
Bir el ki eriyen karanlık boyunca.
İrkilme hakkını hep bulurdum kendimde
Çünkü âlem bulurdu her seferinde
kendini yaracak bir boşluk
Kapanmaz boşluklara gebedir âlem
İçine çeken boşluklara
Sarmalayan boşluklara
Bana ne oluyor dedirten boşluklara
Yedi kişi bir oda boşluklara
Bir çift göz iki beden arası boşluklara
Boşlukların yarıklarından alan her ne ise
İşte odur âlemi muktedir kılan
Seydi Ali Derman
